حق این فیلم کم تر از اسکار نیست
سه شنبه, ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۰۹:۲۲ ق.ظ
به سرمایی بودن خودم بیشتر ایمان اوردم که با این فیلم احساسی با این که کل وجودم تا لحظه ی پیش سرشار از شل و ولی خاصی بود از تاثر لرزید توی جغرافیای سینمایی خودم نقدش کردم و در سالن غرق نور اسکار دست ساخته ی خودم را تقدیمش کردم شاید برایت جالب باشد که رشته ی کورش به دست ربان قرمز دختر باز می شوذ و در اخر در برف و بوران در انتظار قطار روحش سبک و رها به سمت پدرش پرواز می کند به طور ناگهانی یک عصر بهاری اتاقت را تاریک کن و با رفیقت به تماشای این تونل وحشت احساس برو یادت نرود که به او چیبس فلفلی تعارف کنی درسینمای خانگی خودت ثانیه های اخر به یاد حرف من خواهی افتاد که این فیلم حقش کم تر از اسکار نیست و اسم فیلم /:خداحافظ رفیق:/
- ۹۵/۰۲/۲۸