قیامتی که توی قلب مادراست یه روز دامن گیرتون می شه

                              

عبدالله مقدمی این قیامت توی قلب مادرهاست

داغ مثل جهنم ... اما نه

مثل چشمای خیس پیرزنی

که نگاهش هنوز پای دره

که تو یک بار دیگه در بزنی

که تو یک بار دیگه در بزنی

کوه‌ها پشت شونه‌هات گم شه

خبر خنده‌های مردونه‌ات

تا ته کوچه حرف مردم شه

جای اون چشمهای دریاییت

تو چشاش رد سال خون مونده

همه‌ جا آسمون همین رنگه

رنگ چشمات تو آسمون مونده

درد، عمری صدا نکردن تو

داغ، یک عمر بی‌پسر بودن

تو هیاهوی تیترهای سیاه

تک و تنها و خون‌جگر بودن

هی پسر! گر چه تو خیابونا

اسم تو ورد هر زبونی شد

داغ تو، تو تنور نامردی

واسهٔ بعضیا چه نونی شد!

این قیامت تو قلب مادرهاست

توی آتشفشون دل‌هاشون

مابقی قصه‌ای می‌گن، می‌رن

همگی فکر نون و حلواشون...